Methodiek

Wat is AMIGO?

AMIGO is een methodiek die leidt tot een bouwbare uitwisselspecificatie. Met AMIGO komen ketenpartijen stapsgewijs tot een verzameling afspraken (afsprakenset) over de uitwisseling van gegevens in een specifiek toepassingsdomein en werkingsgebied. AMIGO werd in eerste instantie toegepast en uitgewerkt om afspraken te maken voor interacties in het toepassingsdomein ‘Toetsen’, maar de Architectuurraad van Edustandaard heeft in 2020 vastgesteld dat de AMIGO-aanpak ook voor interacties in andere toepassingsdomeinen zeer bruikbaar is en sindsdien is de scope ook niet meer beperkt tot een bepaald toepassingsdomein. De AMIGO-aanpak bestaat uit een aantal stappen die één of meerdere keren worden doorlopen.

Wat is een bouwbare specificatie?

Ketenpartners die in een bepaald scenario met elkaar willen samenwerken en daarvoor gegevens met elkaar willen uitwisselen moeten hiervoor afspraken met elkaar maken. Die afspraken omvatten specificaties op basis waarvan de verschillende ketenpartners hun deel van de gegevensuitwisseling kunnen realiseren. Onderdelen van zo’n specificatie zijn:

  • Scenariobeschrijving: een situatiebeschrijving waaruit blijkt welke gegevensstromen wel en welke niet binnen scope van de beoogde gegevensuitwisseling vallen
  • Berichtspecificatie: welke gegevens worden uitgewisseld (structuur, constraints, syntax)
  • Vocabulairespecificatie/-selectie: welke waardenlijsten worden gehanteerd
  • Interactiespecificatie: hoe de gegevens worden uitgewisseld
  • Interfacespecificatie: welke endpoints er zijn en hoe die aangeroepen kunnen worden

AMIGO is gebaseerd op het Edustandaard Lagenmodel. De samenhang tussen de lagen helpt mede de keuze te bepalen voor de te gebruiken standaarden en profielen. Bijvoorbeeld de keuze voor een transactieprotocol (IT-infrastructuurlaag) kan van invloed zijn op de wijze waarop de technische gegevensmodellen er uit zien (Applicatielaag). Per laag leidt dit tot specificaties die onderdeel van de afspraak vormen.

Verder lezen: